تفریحی وسرگرمی به نام خداتعریف فضانوردی [ویرایش]بر اساس تعریف فدراسیون بینالمللی هوانوردی (FAI)، پرواز در ارتفاع بالاتر از یکصد کیلومتر «سفر فضایی» محسوب میشود. فدراسیون بینالمللی هوانوردی ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری از سطح متوسط دریاها را مرز بین جو زمین و فضا یا به اصطلاح «خط کارمن » نامیده است. در ارتفاع بیشتر از خط کارمن، غلظت جو زمین به دلیل افزایش ناگهانی و شدید دما به قدری کاهش مییابد که میتوان از نیروی پسای ناشی از برخورد مولکولهای جو با شئ پرنده صرفنظر کرد. از دیگر سو بر اساس تعریف سازمان فدرال هوانوردی آمریکا، فردی که قادر باشد در ارتفاعی بیش از ۸۰ کیلومتر از سطح زمین پرواز کند، مفتخر به کسب عنوان فضانوردی خواهد شد. این ارتفاع جایی است که لایه مزوسفر تمام میشود.[۳]مهندسان طراح هوافضا هنگام طراحی و یا شبیهسازی بازگشت اجرام به جو زمین، گذر از ارتفاع ۱۲۰ کیلومتری را عبور از مرز جو به فضا در نظر میگیرند. سرعت بسیار زیاد اجسام در بازگشت به جَو دلیل این انتخاب است. در سرعتهای بسیار زیاد، جو رقیق در فاصله بین ارتفاع ۱۲۰ تا ۱۰۰ کیلومتری، نیروی پسای اتمسفری قابل توجهی تولید میکند.[۳] نخستینهای فضانوردی [ویرایش]نخستین موجود زنده در فضا [ویرایش]نخستین موجود زنده در فضا سگی به نام لایکا بود که در ۳ نوامبر سال ۱۹۵۷ میلادی، تنها یک ماه پس از پرتاب اسپوتنیک-۱ به فضا و آغاز رسمی عصر فضا، با فضاپیمای روسی اسپوتنیک-۲ به مدار زمین پرتاب شد. از این پرواز برای آزمایش ارگانهای زندهٔ بدن در مرحلهٔ پرتاب و شرایط بیوزنی و برای تکمیل سیستمهای پشتیبانی حیات در اولین فضاپیمای سرنشیندار استفاده شد. فضاپیمای اسپوتنیک-۲ حامل لایکا برای بازگشت به زمین طراحی نشده بود، و لایکا مدتی پس از پرتاب در مدار زمین جان سپرد.[۴] نخستین انسان فضانورد [ویرایش]![]()
یوری گاگارین نخستین فضانورد جهان
نخستین فضانورد جهان یوری گاگارین کیهاننورد روسی بود که روز ۲۳ فروردین ۱۳۴۰ با فضاپیمای وستوک-۱ به فضا رفت و در طول ۱۰۸ دقیقه یک دور مدار زمین را پیمود. نخستین زن فضانورد [ویرایش]نوشتار اصلی: زنان فضانورد
نخستین زن فضانورد والنتینا ترشکووا کیهاننورد روسی است که در ۶ مارس ۱۹۶۳ میلادی با فضاپیمای وستوک-۶ به فضا رفت. نخستین راهپیمایی فضایی [ویرایش]![]()
تمبر یادبود نخستین راهپیمایی فضایی، متعلق به شرکت پست اتحاد جماهیر شوروی (سال ۱۹۶۵ میلادی)
نخستین گام بر روی ماه [ویرایش]نخستین انسان بر روی ماه نیل آرمسترانگ فضانورد آمریکایی است که طی ماموریت آپولو ۱۱ در ۲۰ ژوییه سال ۱۹۶۹ میلادی بر روی ماه گام نهاد. نخستین فضانورد فارسیزبان [ویرایش]نخستین فضانورد فارسیزبان عبدالاحد مهمند کیهاننورد افغان است که در ۷ شهریور (۷ برج سنبله) سال ۱۳۶۷ (۲۹ اوت سال ۱۹۸۸) با فضاپیمای روسی سایوز تیام ۶ به فضا رفت و به مدت ۹ روز به همراه فضانوردان دیگر در ایستگاه فضایی میر به پژوهشهای اخترفیزیکی، پزشکی و بیولوژیکی پرداخت. نخستین گردشگر فضایی [ویرایش]نخستین گردشگر (توریست) فضایی، دنیس تیتو بازرگان و مهندس آمریکایی بود که با پرداخت حدود ۲۰ میلیون دلار در ۸ آوریل سال ۲۰۰۱ میلادی با فضاپیمای روسی سایوز تیام ۳۲ به فضا رفت و به مدت ۷ روز و ۲۲ ساعت در ایستگاه فضایی بینالمللی در مدار زمین اقامت داشت. نخستین فضانورد ایرانی [ویرایش]نخستین فضانورد و گردشگر فضایی ایرانی، انوشه انصاری است که با پرداخت حدود ۲۰ میلیون دلار با فضاپیمای روسی سایوز تیامای-۹ در روز ۲۷ شهریور ۱۳۸۵ به مدار زمین رفت و اقامت ۱۱ روزه خود را در ایستگاه فضایی بینالمللی آغاز کرد. انوشه انصاری ترجیح میدهد در مورد خود از عنوان «فضانورد همراه» بجای واژه «توریست فضایی» استفاده کند. نخستین فضانورد مسلمان [ویرایش]شاهزاده سلطان بن سلمان بن عبدالعزیز آل سعود، فرزند سلمان بن عبدالعزیز(ولیعهد عربستان سعودی)، اولین فضانورد مسلمان و اولین عربی بود که در سال ۱۹۸۵ با فضاپیمای دیسکاوری آمریکا به دور کرهٔ زمین گشت. نخستین فضانورد مسلمان غیر عرب، عبدالاحد مهمند کیهاننورد افغان است که در ۷ شهریور سال ۱۳۶۷ )۲۹ اوت سال ۱۹۸۸(با فضاپیمای روسی سایوز تیام ۶ به فضا رفت. ترینهای فضانوردی [ویرایش]![]()
نیل آرمسترانگ اولین انسانی که روی ماه گام نهاد، در حال استراحت در فضاپیمای آپولو ۱۱ پس از نخستین راهپیمایی روی ماه
طولانیترین اقامت در فضا [ویرایش]
طولانیترین پرواز تکنفره [ویرایش]طولانیترین پرواز تکنفره به مدت ۴ روز و ۲۳ ساعت توسط والری بیکفسکی کیهاننورد روسی از ۱۴ تا ۱۹ ژوئن ۱۹۶۳ با فضاپیمای وستک ۵ انجام شد. بیشترین تعداد سفر فضایی [ویرایش]رکورد بیشترین تعداد سفرهای فضایی متعلق به فرانکلین چانگ دایاز فضانورد کاستاریکایی-آمریکایی و جری راس فضانورد آمریکایی است. وی ۷ پرواز فضایی را در پرونده خود ثبت کرده است. طولانیترین حضور پیوسته انسان در فضا [ویرایش]رکورد طولانیترین حضور پیوسته انسان در فضا متعلق به ایستگاه فضایی میر است. روسیه (و شوروی سابق) به مدت ۳۶۴۴ روز حضور بیوقفهٔ فضانوردان را در ایستگاه فضایی میر تضمین کردند. این دوره از ۵ سپتامبر ۱۹۸۹ آغاز و پس از ۲۲ پرواز فضاپیمای سایوز در ۲۹ اوت سال ۱۹۹۹ به پایان رسید. در طی این مدت، فضاپیمای آمریکایی شاتل نیز ۸ بار اقدام به انتقال فضانوردان به ایستگاه فضایی میر نمود. طولانیترین مدت اقامت بر سطح ماه [ویرایش]رکورد طولانیترین مدت اقامت بر سطح ماه متعلق به یوجین سرنن و هریسون اشمیت فضانوردان آمریکایی است. آنها در ماموریت آپولو ۱۷ پس از فرود بر ماه در ۱۱ دسامبر ۱۹۷۲، به مدت ۷۴ ساعت و ۵۹ دقیقه و ۴۰ ثانیه بر سطح ماه ماندند. دورترین سفر فضایی انسان [ویرایش]رکورد دورترین سفر فضایی انسان متعلق به فضانوردان آمریکایی ماموریت آپولو ۱۳ است. فضاپیمای آنها در ۱۵ آوریل ۱۹۷۰ در حالیکه به علت نقص فنی در حالت اضطراری بود، ۴۰۰٬۱۷۱ کیلومتر از زمین دور شد. جوانترین و پیرترین فضانوردان [ویرایش]
فضانوردان چه میخورند؟ [ویرایش]نوشتار اصلی: خوراک فضانوردان
فضانوردان در نخستین ماموریتهای فضایی از غذاهای خشک و یخزده استفاده میکردند. کپسولهای فضایی آنها برای تولید الکتریسیته از پیلهای سوختی بهره میبردند. آب به عنوان محصول جانبی پیلهای سوختی که با ترکیب اکسیژن و هیدروژن، الکتریسیته تولید میکنند، در آن ناوهای فضایی به وفور در دسترس بود. بنابراین فضانوردان میتوانستند در زمان صرف غذا با مخلوط کردن آب گرم و غذای خشک شده، وعده غذاییِ نه چندان دلچسبی را تهیه نمایند. این غذاها چندان باب میل فضانوردان نبود و آنها پس از چند روز از طعم و شکل این غذاها بیزار میشدند.[۷] اما غذاهای فضایی امروزی شامل انواع متنوعی از غذاهای بستهبندی و استریلیزه شده آماده، میوههای خشک، آجیل و انواع شیرینیهایند. گاهگاهی هم میوه تازه به مدار زمین راه پیدا میکند، اما باید در مدت زمان کوتاهی خورده شوند، چون در صورت فاسد شدن، همه پولی که بابت فرستادن آنها به فضا صرف شده به هدر میرود. برخی گونه غذاها در فضا استفاده نمیشوند. از این دست غذاها میتوان به نوشابههای گازدار، غذاهای پودری مانند پودر نمک و فلفل، خُردشدنی مانند چیپس، و برخی میوهجات مانند موز و پرتقال اشاره کرد.[۷ منبع:ویکی دپا
به نام خدا تنیس روی میز یا پینگ پنگ ورزشی است که روی میز انجام میشود و دو یا چهار بازیکن در آن شرکت دارند و هر بازیکن یک راکت دارد و با بهره از آن به توپ ضربه میزند. توپ در این ورزش سبک و توخالی است. جنس میز از چوب و سخت است. پیشینه [ویرایش]خواستگاه این بازی بریتانیا است که در سالهای ۱۸۹۰-۱۸۸۰ شاهزادگان (زمان ملکه ویکتوریا) طبقهٔ بالا پس از خوردن ناهار برای سرگرمی به آن میپرداختند. گویا در آن زمان آنها ترجیح میدادند تا به جای آنکه در زیر آفتاب تنیس بازی کنند به انجام ورزشی بپردازند که در زیر سقف باشد، پس تنیس روی میز را ساختند. چگونگی بازی [ویرایش]پس از ضربهٔ سرویس که میبایست در نیمهٔ زمین فرد آغازگر بر زمین بخورد٫ در ضربههای بعدی توپ باید فقط در نیمهٔ زمین طرف مقابل به زمین بخورد. دو نیمهٔ زمین با یک تور از هم جدا شدهاند. اگر توپ در زمین حریف فرود نیاید یک امتیاز به حریف اضافه میشود و اگر توپ در زمین حریف فرود آید و پس از آن حریف نتواند توپ را به زمین طرف مقابل بزند یک امتیاز به فردی که ضربه را زده افزودده میشود. اگر در ضربه اول، توپ پس از اینکه به زمین خورد، به تور بخورد و سپس در زمین حریف اصابت کند نت حساب میشود وفردیکه آغازگر است باید دوباره ضربه را بزند و هیچ امتیازی برای کسی حساب نمیشود شناسهها و تعاریف [ویرایش]چکیده [ویرایش]
هر آنچه بازیکن پوشیده با همراه خود داشته باشد به غیر از توپ شامل همه لوازم و اشیایی است که در هنگام اغاز رالی مورد استفاده وی بودهاست. زمانی که توپ از هر منطقهای به جز از قسمت بین تور و پایه آن و یا از قسمت بین تور و سطح بازی عبور کند، در واقع آن توپ از روی مجموعه تور یا دور تا دور آن «عبور کرده» تلقی خواهد شد.
شرح شناسهها [ویرایش]
در آغاز یک سرویس، توپ باید بدون حرکت روی کف دست آزاد زننده سرویس در پشت خط پایانی و در بالای سطح بازی قرار داشه باشد. سپس زننده سرویس توپ را تقریبا با حالت عمودی و به سمت بالا بدون چرخش پرتاب خواهد کرد به صوری که توپ، پس از رها شدن از کف دست آزاد بازیکن حداقل ۱۶ سانتیمتر به سمت بالا بیاید و سپس قبل از ضربه خوردن، بدون تماس با چیزی پایین خواهد آمد. در زمانی که توپ به سمت پایین در حال حرکت است، زننده سرویس به آن ضربه وارد میکند به نحوی که توپ ابتدا با زمین خود و سپس بعد از عبور از روی مجموعه تور و یا از کنار آن، مستقیما با زمین حریف تماس حاصل کند. در بازیهای دو نفره، توپ باید به ترتیب به نیمه سمت راست زمین زننده سرویس و گیرنده سرویس برخورد کند. از شروع سرویس تا وقتیکه به توپ ضربه وارد میشود توپ باید بالاتر از سطح بازی و پشت خط پایانی زننده سرویس قرار داشته باشد و نباید توپ توسط قسمتی از بدن یا لباس زننده سرویس یا یار او از گیرنده سرویس پنهان گردد. ضمنا پس از انجام سرویس، دست آزاد زننده سرویس نباید بین بدن او و تور قرار گیرد. بازیکن مسئول است سرویس را بنحوی اجرا نماید که داور یا کمک او قادر به مشاهده رعایت مقررات اجراء سرویس صحیح از جانب او باشند. درصورتیکه داور نسبت به صحیح بودن سرویس شک داشته باشد (برای اولین بار) تنها با دادن اخطار به زننده سرویس اکتفا میکند(لت) اما امتیاز به دریافت کننده سرویس داده نمیشود. در صورت تکرار بندبالا(تردید داور در ارتباط با صحیح بودن سرویس) خطا گرفته شده و برای دریافت کننده سرویس یک امتیاز در نظر گرفته خواهد شد. در صورتیکه سرویس محققا بطور وضوح غلط باشد، هیچ اخطاری داده نخواهد شد و به گیرنده سرویس یک امتیاز تعلق خواهد گرفت. استثنائا، در صورتیکه داور، پیش از مسابقه از ناتوانیهای جسمی یک بازیکن آگاهی داشته باشد میتواند برخی از موارد عدم اجرای صحیح سرویس را نادیده بگیرد.
به توپی که سرویس شده یا برگشت داده شده به نحوی ضربه وارد خواهد شد که یا مستقیما از بالا و یا از کنار مجموعه تور عبور کند و یا پس از اصابت به مجموعه تور به زمین حریف اصبت کند.
در بازیهای انفرادی، زننده سرویس ابتدا باید یک سرویس صحیح را اجرا کند، سپس گیرنده سرویس، یک برگشت صحیح را اجرا کند و به همین ترتیب زننده سرویس و گیرنده سرویس هر یک به طور متناوب یک برگشت صحیح را انجام دهند. در بازیهای دو نفره، ابتدا زننده سرویس، باید یک سرویس صحیح را اجرا کند، سپس گیرنده سرویس، یک برگشت صحیح انجام داده، بعد از آن همبازی زننده سرویس، یک برگشت درست انجام میدهد و پس از آن هر بازیکن به نوبه خود به طور متوالی برگشت صحیح را انجام خواهد داد.
یک رالی در موارد زیر یک «لت» محسوب میشود: در صورتیکه توپ در سرویس در حین عبور از محموطه تور، به آن برخورد کند، مشروط بر آنکه سرویس به درستی اجرا شده باشد و یا گیرنده توپ یا همبازی او در توپ انسداد ایجاد کند؛ درصورتیکه سرویس زمانی اجرا شود که گیرنده سرویس با همبازی او آمادگی لازم را نداشته و هیچگونه اقدامی در جهت وارد کردن ضربه به توپ انجام ندهند؛ در صورتیکه بنا به دلایلی که خارج از کنترل بازیکن است، سرویس غیر صحیح یا برگشت غیر صحیح و یا عملی مغایر با قوانین بازی صورت گرفته باشد؛ در صورتیکه بازی توسط داور یا کمک داور متوقف شود. بازی را در موارد زیر میتوان متوقف ساخت: به منظور تصحیح اشتباهی که در سرویس، دریافت و یا زمین رخ دادهاست؛ بمنطور اعلام سیستم تسریع؛ بمنظور اخطار یا جریمه بازیکن؛ اگر عواملی باعث اختلال در شرایط بازی شود به نحوی که در نتیجه رالی تاثیر بگذارد.
به غیر از مواردی که رالی، یک لت محسوب میشود، در موارد زیر بازیکن یک امتیاز کسب میکند:
بازی از پنج گیم ۱۱ امتیازی تشکیل میشود. هر بازیکن یا زوجی که زودتر به امتیاز ۱۱ دست یابد، برنده گیم خواهد بود، مگر انکه دو بازیکن و یا هر دو زوج به امتیاز مساوی ۱۰ دست یابند. در این صورت برنده، بازیکن یا زوجی خواهد بود که دو امتیاز پی در پی بیشتر از حریف خود کسب کند.
سطح روی میز که سطح بازی نامیده میشود، باید به صورت مستطیل بوده طول آن ۲/۷۴ متر و عرض آن ۱/۵۲۵ متر باشد. این میز که در سطح افقی قرار میگیرد باید ۷۶ سانتیمتر از زمین ارتفاع داشته باشد. سطح موثر بازی کنارههای عمودی میز را در بر نخواهد گرفت. سطح بازی میتواند از هر جنسی ساخته شود با این شرط که وقتی یک توپ استاندارد در هر قسمت میز از ارتفاع ۳۰ سانتیمتری رها شود به اندازه ۲۳ سانتیمتر به سمت بالا جهش داشته باشد. سطح بازی باید دارای رنگی یکنواخت به صورت تیره و مات و بدون و بازتاب نور باشد و خط سفید کناری به عرض ۲ سانتیمتر در امتداد طول (لبهٔ ۲/۷۴ متری) و خط سفید انتهایی به عرض ۲ سانتیمتر در امتداد عرض (لبه ۱/۵۲۵ متری) کشیده میشود. سطح بازی به وسیله یک تور عمودی به دو قسمت مساوی تقسیم میشود. این تور موازی با خطوط انتهایی و به طور یکنواخت از یک طرف میز به طرف دیگر آن کشیده میشود. در بازیهای دو نفره، هر زمین به وسیلهٔ یک خط میانی سفید رنگ به عرض ۳ میلیمتر به دو قسمت مساوی به نام «نیم زمین» تقسیم میشود. این خط میانی به موازات خطوط کناری کشیده خواهد شد و باید جزئی از نیم زمین سمت راست محسوب شود.
مجموعه تور شامل تور، ضمائم آن، پایههای مربوطه و گیرههایی است که مجموعه تور را به میز متصل میکند. تور باید به وسیلهٔ طنابی که طرفین آن به دو پایه عمودی به ارتفاع ۲۵/۱۵ سانتیمتر بسه شده متصل شود و حد خارجی این دو پایه نیز باید ۲۵/۱۵ سانتیمتر خارج از خط کناری میز باشد. بخش بالای تور در سرتاسر طول آن باید به ۲۵/۱۵ سانتیمتر از سطح بازی ارتفاع داشته باشد. بخش پایین تور، در سرتاسر طول آن باید تا حد امکان به سطح بازی نزدیک بوده و قسمتهای انتهایی دو طرف تور نیز تا حد امکان نزدیک و چسبیده به میلههای نگهدارنده تور باشد.
توپ باید کروی شکل و قطر ان ۴۰ میلیمتر باشد. وزن توپ باید ۷/۲ گرم باشد. جنس توپ باید از سلولوئید با مواد پلاستیکی مشابه و رنگ آن سفید مات یا نارنجی مات و بدون انعکاس نور باشد. توپ دارای ضریب ارتجاعی 0.94 بوده و در مقابل ضربه های محکمی که قریب به 180 کیلومتر بر ساعت سرعت به آن میدهد به خوبی مقاوم میباشد.
راکت میتواند به هر شکل، اندازه و وزن مورد استفاده قرار گیرد اما تیغه (چوب) آن باید صاف و محکم باشد. حداقل ۸۵ ٪ از ضخامت تیغه راکت (چوب راکت) باید از چوب طبیعی باشد. یک لایه چسبانک در میان تیغه راکت میتواند به کمک مواد الیافی مانند الیاف کربن، الیاف شیشه، یا کاغذ فشرده، محکم و تقویت شود اما این لایه نباید ضخیم تر از ۵/۷ درصد کل ضخامت و یا ۵۳/۰ میلیمتر باشد (در این محاسبه هر کدام عدد کمتری باشد در نظر گرفته میشود). هر طرف تیغه یا چوب راکت که برای ضربه زدن به توپ مورد استفاده قرار میگیرد باید از جنس لاستیک معمولی عاجدار که عاج آنها به طرف بیرون است پوشیده شود که در این صورت ضخامت کل آن به انضمام چسب نباید از ۲ میلیمتر تجاوز کند، و یا از جنس لاستیک دو لایه با عاجهای به طرف داخل یا خارح بوده که ضخامت کل آن به انضمام چسب نباید از ۴ میلیمتر بیشتر باشد. لاستیک عاجدار معمولی عبارت است از یک لاستیک بدون منفذ از نوع طبیعی یا مصنوعی که عاجهای آن به طور یکنواخت قرار گرفتهاند. تراکم این عاجها نباید کمتر از ۱۰ عاج و بیشتر از ۳۰ عاج در هر سانتیمتر مربع باشد. لاستیک دو لایه عبارت است از یک لایه اسفنج منفذدار که با یک لایهٔ بیرونی لاستیک عاجدار معمولی با ضخامت حداکثر ۲ میلیمتر پوشیده شدهاست. تیغه راکت، لایه بین آن، لایههای پوشش و یا لایههای چسب بین آن که در قسمتی از راکت قرار داشته باشند که ضربهها با آن زده میشود، باید یکنواخت بوده و دارای ضخامت یکسانی باشند. سطح رویه یک طرف راکت و یا سطح تیغه راکت که رویه نداشته باشد، باید به رنگ قرمز روشن و مات و طرف دیگر آن سیاه باشد. عدم یکنواختی در سطح رویه راکت حتی به صورت جزئی و یا عدم یکنواختی در رنگ ان که به دلیل ضربه خوردن یا ساییدگی رخ داده باشد مجاز است مشروط بر آنکه منجر به تغییر در کل خصوصیان سطح رویه راکت نشود. در آغاز هر مسابقه و هر زمان که در طول مسابقه، بازیکن راکتش را عوض کند باید راکتی که میخواهد از آن استفاده کند به حریف اش و داور نشان دهد و اجازه امتحان کردنش را نیز به آنان بدهد. منبع:ویکی دپا به نام خداتاریخچهٔ بوکس [ویرایش]مسابقه ورزش بوکس بطور رسمی در ششصد و هفتاد و هفت سال قبل از مسیح در بیست و سومین بازی المپیک در هاین که اولین نبرد این ورزش است شروع شده و «ابراستوس» اهل سمیرنا در این مسابقه فاتح و قهرمان شناخته شد. اینکه قدیمیترین نبرد بوکس به چه نوع صورت گرفت و چگونه با یکدیگر میجنگیدند معلوم نیست. چنانکه در تواریخ روم ذکر شده است که طرفین مشتهای خود را به چرمهای خامی محکم بسته و سعی میکردند که با ضربات محکمی از این مشتهای سخت و سنگین حریف را از پای در آورند. البته این مسابقات بدون رعایت وزن بدن انجام میشد. ملائکوماس که پدرش نیز چهل و پنج سال بعد از مسیح فاتح بوکس و قهرمان المپیک گردیده بود عموم رقیبهای خود را تنها با فن (نه با زور و قدرت) مغلوب میساخت. مسابقههایی که بدین صورت وقوع مییافت بدون انقطاع بود و دائماّ در میدانهای مسابقه یک ورزشکار با قهرمانان آماده بنبرد بوده و هرکس که از بین تماشاچیان داوطلب مسابقه بود دست خود را بلند میکرد. ملائکوماس قهرمان رومی که در اکثر نبردها ورزشی بدین نوع فاتح میگردید بالاخره در یک مسابقه که حریف او کشته شد اشتهاری بسزا یافت. در این مسابقهها قهرمانان دوره امپراتوری روم دستهای خود را باآلتی شبیه به دستکش که روی آن میخهای محکم فولادی کوفته شده بود مجهز میکردند و نیز یک نوع دستکش مخصوص دیگر که از چرمهای سخت و محکم در دست میگرفتند و مسابقه را شروع میکردند. با استفاده این دستکشها در هر مسابقه یکی از دو طرف حتماً سخت مجروح یا مقتول میشد سبب شد که مسابقههای بوکس بدین شکل ترک شود. در واقع بازی بوکس با از بین رفتن مسابقههای المپیک توأم گردیده و در سال ۴۰۰ بعد از میلاد قهرمانان ورزشهای مختلف بوکس را به کلی فراموش کردند. در همان عصر یا چند قرن بعد ورزش کشتی گیری که مخاطرات ان کمتر از اینگونه بوکسها نبود متداول شد و از ورزشهای عمومی گردید. مقارن با آغاز قرن هیجدهم مجدداَ بازی بوکس و کشتی گیری که هر دو از بین رفته بودند شروع شد بطوریکه حکایت میشود یک نفر کشیش ایتالیایی که نامش «سن برنادن» بود به جوانان عصر خود فن بوکس را میآموخت و منظورش از این عمل این بود که دوئل (مبارزه با شمشیر) را که پیوسته به مرگ یکی از دو حریف پایان مییافت منسوخ نماید و به جای آن نبرد با مشت که خطر آن کمتر است متداول کند. سن برنادن رواج این فن را یک نوع احسان و نیکوکاری میدانست از این رو او را پدر بوکس نامیده اند. در لندن هم یکی از استادان شمشیر بازی به نام جمس فیک مدرسه ورزش بزرگی دائر کرد که گذشته از تعلیم شمشیر بازی و نیزهپرانی و غیره فنون بوکس را نیز به شاگردان خود میآموخت. جمس فیک برای مشتزنی قواعد و قوانین مخصوصی وضع نکرد بلکه مثل امروز محوطهای که اطراف آن با طناب محصور است ایجاد کرد و به شاگردان خود چنین اجازه داد که در حین بوکس حق دارند یکدیگر را گرفته و به شکل کشتی به زمین زنند در این کشتیگیری هر کس که بر زمین نمیخورد فاتح محسوب میشد. برای این چنین مسابقهها چنانکه ذکر شد قواعد خاصی وضع نشده بود از این لحاظ بسیار خطرناک میشد و داوطلبان بوکس پس از محاربه مشت و گلاویز شدن با یکدیگر گاهی هر دو به زمین میخوردند و در نتیجه تعیین و معرفی فاتح بسیار مشکل میشد. پس از ایجاد بوکس به این صورت یکی از استادان ورزشکار انگلیسی موسوم به چک بروکتون در سال ۱۷۴۹ در مسابقهای که داور قوانین و دستورات مخصوص وضع کرد وسعت میزان مسابقه و عده اشخاصی که حق ورود به محوطه میدان بازی را داشتند معلوم کرد. ولی هنوز این بازی به طور رسمی معمول نشده بود و در هر جا که مشت زنها مسابقه میدادند پلیس آنها را متفرق میساخت. در قرن هیجدهم با اینکه انواع ورزشها در انگلستان بحد اعلاء ترقی خود رسید و قهرمانان بسیاری دیده میشد به این دلیل هیچ اهمیتی به این ورزش نمیدادند که آن را ورزشی خطرناک میدانستند زیرا تصور میشد که یکی از داوطلبان حتماً بایستی کشته یا سخت مجروح گردد. جون جاکسون که از استادان بوکس قرن هیجدهم بود تدریجاً بوکس را رسمی کرد و چون خود استاد بی نظیری بود در هر مسابقه مبالغ هنگفتی عاید او گردید زیرا از همان موقع جوائز سنگینی برای قهرمانان این فن معین شده بود. این شخص اولین مشت زن و قهرمان عصر خود بود و توانسته بود این ورزش را در دنیا رواج دهد. در سال ۱۸۳۵ جمس پورله ورزشکار انگلیسی این ورزش را به آمریکا برد. ولی پیشرفت آن به قدری سریع بود و به اندازهای آمریکائیها به این ورزش راغب بودند که در سال ۱۸۶۰ یعنی ۲۵ سال پس از ورود این ورزش در آمریکا جون سن هیس آمریکایی توانست در سرزمین انگلستان که این بازی وضع شده و قرنها قهرمانان دنیا از آن مملکت بودهاند فاتح گردد و در تمام دنیا بی رقیب باشد. با آنکه جک بروگتون مدتها بود که دست کش مخصوص بوکس را اختراع کرده بود ولی بیش از یکی دو مورد آن را به کار نبرده بودند و در اکثر مسابقهها با مشت گره شده و بدون دست کش با یکدیگر میجنگیدند از همین جهت مدت مسابقه و دوره آن خیلی طول میکشید طویلترین دورهای بوکس که در سال ۱۸۲۴ در ۲۳ ژوئیه بین قهرمانان آمریکائی میکه مادن و بیل هایس انگلیسی در انبرگ انگلستان انجام شد. این مبارزه جمعاَ شش ساعت و سه دقیقه بطول انجامید. ورزش بوکس با وضعیت کنونی از سال ۱۸۹۰ یعنی پس از آنکه مارکیز کوئینزبری قواعد جدیدتری وضع کرد و استعمال دست کش بوکس را رسمی کرد شروع شد. او مدت هر دوره بوکس را سه دقیقه و فواصل بین دورها را یک دقیقه معین کرد و چون این دستور میتوانست نتیجه نیکویی برای ورزیدن و رفع خستگی بشود از طرف عموم ورزشکاران دنیا قبول شد و طریقهای که کینز معین کرده بود متداول و مرسوم گردید.برای اولین دفعه مسابقه با وضع جدید در سال ۱۸۹۲ در هفتم سپتامبر در ارولئون بین جون سولیوان آخرین قهرمان مشتزن بدون دست کش که قهرمان تمام آمریکا بود و جوانی بیست و شش ساله موسوم به جمس میکوربت که او نیز آمریکائی و ار رقیب خود دو سال کوچکتر بود انجام و پس از ۲۱ دوره (راند) مبارزه قهرمان قدیم دنیا که بدون دستکش عنوان و مقام عجیبی پیدا کرده بود مغلوب قهرمانی شد که با دستکش بوکس را آموخته بود. تاریخچهٔ بوکس در ایران [ویرایش]معروف است که هوارد باسکرویل از آمریکا که بعنوان مدرس کالج آمریکائی در تبریز(مدرسه مموریال) منصوب شده بود، نخستین کسی است که ورزش بوکس را به ایران آورد. او بعدها با مشروطهخواهان ایران همراه شد و در جریان جنگی کشته شد. سالهایی که صنعت سینمای ایران ترقی کرد جوانان روی پرده سینما این ورزش را دیده و با خود تمرین میکردند چند نفری هم که در آن سالها برای تحصیل به خارج رفته بودند با این ورزش آشنا شدند. در سال ۱۳۱۴ یک مهندس اهل چکسلواکی موسوم به فایت که مامور ایران در کمپانی اشکودا در تهران شده بود وارد ایران شد. فایت یکی از قهرمانان معروف سنگین وزن اروپا بود و یک بار هم ماکس شملینگ آلمانی را مغلوب کرده بود. چند نفر از علاقهمندان در آن دوران نزد او مشغول به تمرین شدند که آقایان ناطقی (محصل مدرسه نظام) و استوار زنگنه پور از جمله این افراد بودند. در همین سالها در بعضی از شهرهای ایران جوانان به این ورزش آشنا شدند برای مثال در مشهد منوچهر مهران و حسین بنایی و چند نفر دیگر نزد یک نفر آلمانی مهندس برق به تمرین این فن مشغول بودند. از سال ۱۳۱۸ که به دستور رضا شاه مسابقات قهرمانی کشور رشتههای مختلف ورزشی شروع شد تا سال ۱۳۲۴ این ورزش جزء برنامه نبود. علت اصلی نبودن وسائل و مربی و نبودن مقررات لازم بود. بالاخره در سال ۱۳۲۳ این ورزش مورد توجه اداره تربیت بدنی واقع شد و برای اولین دفعه بطور رسمی جزء برنامه مدارس و دانشکدهها شد. این مسابقه با وسائل و قضاوت آمریکاییها و «محمد پور» و «عبدالله نادری» انجام شد. در سال ۱۳۲۴ برای اولین بار با کمک اولیای ارتش آمریکایی مقیم ایران و با واگذاری مقدار کافی وسائل و قضاوت و لوازم مورد احتیاج مسابقه دستجات آزاد انجام شد. در المپیک ۱۹۴۸ لندن که ایران برای اولین بار در المپیک شرکت داشت. بوکسورها نیز به مسابقات اعزام شدند که به موفقیتی دست نیافتند. بوکس در ایران پس از فعالیتی ۳۴ ساله با پیروزی انقلاب تعطیل شد. البته هیچ قانون یا فرمان رسمی یا فتوای مذهبی مشخصی مطرح نشد. این رشته در سال ۱۳۶۸ دوباره راهاندازی شد و احمد ناطق نوری که چندین سال نمایندگی مجلس را بر عهده داشت ریاست فدراسیون آن را برعهده گرفت اما همچنان مورد بیتوجهی مسئولان حکومت قرار داشته است، به طوریکه تنها پخش مستقیم تلویزیونی این رشته به دیدار فینال وزن ۹۱- کیلو بازیهای آسیایی دوحه بین علی مظاهری و حریف سوریهای باز میگردد. به گفتهٔ احمد ناطق نوری که همچنان (۱۳۸۸) ریاست فدراسیون را بر عهده دارد مقامات عالی جمهوری اسلامی از جمله سید علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی و حسینعلی منتظری قائم مقام سابق رهبری با این رشته مخالف بودهاند هرچند دستوری مبنی بر ممنوعیت آن ندادهاند: «ایشان [خامنهای] یکی دو بار از اینکه بنده در بوکس هستم گلایه کردند و به اخوی ما [گفتند] که این احمد آقای شما چرا رفته بوکس را گرفتهاست. من به ایشان -اخویمان- گفتم به ایشان بگویند اگر حرام است من دیگر انجام نمیدهم. یک بار هم در یک جمع عمومی گفتند من نمیدانم این آقای ناطق مجوز فدراسیون بوکس را از کجا گرفت. چون ممنوع نشده بود که مجوزش را بگیرم. یک عده بیخودی ۱۰سال تعطیلش کرده بودند. آقای منتظری گفته بود: «این چه ورزشی است؟ وحشیگری است. ببندیدش.» یک عده آمدند بستند. فتوا هم نداده بود. در یک جمعی گفته بود.»[۱] وزن دستکش [ویرایش]وزن دستکش تا متوسط وزن ۸ اونس؛ متوسط ۱۰ اونس و برای سنگین وزن ۱۲ اونس کمتر نباشد. محل بوکس [ویرایش]محل مسابقه بوکس رینگ نام دارد و از چهار طرف توسط ۴ طناب با فاصله ۳۰ ، ۶۰ ، ۹۰ و ۱۲۰ سانتیمتر از زمین پوشیده شده است. قطر طنابها یک اینچ و روی آن توسط پارچه نرمی یا لاستیک پوشانده میشود. اندازه استاندارد رینگ بوکس آن از داخل طنابها ۶٫۱۰ × ۶٫۱۰ متر مساوی با ۲۰ ×۲۰ فوت و از خارج ۸ × ۸ متر مساوی با ۲۶ × ۲۶ فوت است. کف محوطه بوکس بایستی با تشک پوشانیده و روی تشک را نیز با برزنت محکم شده و توسط طناب به کف محوطه بسته شود. اوزان مسابقه [ویرایش]مسابقات بوکس آماتور در یازده گروه وزنی و مسابقات بوکس حرفهای در پانزده وزن برگزار میشود. نکاتی در مورد امتیازات مسابقه [ویرایش]
۱- تعداد ضربات – ضرباتی که مطابق قانون و بدون دفاع به هدف اصابت نماید ۲- . ۳- حمله و روش صحیح بوکس لازم است کاملاً مورد نظر باشد. ۴- ضربات خطا و غیر فنی حساب نمیشود ۵- در موقعی که داور وسط خطا را دیده و تذکر میدهد در صورتی که از سه بار بیشتر تکرار شود امتیاز کسر شود توسط داورها ضربات صحیح بایستی با مشت بسته و با سطح جلو چهار انگشت و یا چهار بند دست زده شود. محل صحیح ضربات جلوی صورت و طرفین آن، جلوی بدن بالاتر از کمربند و طرفین ضربه زده شود، روی ساعد و بازو و دستکش امتیاز نخواهد داشت. نسبت به اتفاقات آنی تصمیم داور وسط قطعی است و در غیر این صورت کمیته مسابقات تصمیم لازم را میگیرد. منبع:ویکی دپا به نام خدا تِنیس ورزشی راکتی است که بین دو نفر (تنیس تک نفره) یا بین دو تیم دونفره (دوبل) بازی میشود. هر بازیکن راکتی دارد که دارای صفحهای از شبکه توری است. بازیکن با این راکت، توپی لاستیکی با پوشش نمدی را به زمین حریف پرتاب میکند. بازیکنی (یا تیمی) که زودتر امتیاز نهائی را به دست آورد برندهاست. این ورزش ابتدا در بریتانیا و بیشتر میان اشرافزادگان رایج شد و سپس به سایر کشورهای انگلیسی زبان رفت و اکنون در همه کشورها بازی میشود. تنیس از ورزشهای المپیک است. در برخی از کشورها به آن تنیس میدانی میگویند تا از ورزش دیگری بنام تنیس شاهی که در سالن و در زمینی با ابعاد متفاوت بازی میشود و همچنین تنیس روی میز (که در برخی کشورها با نام پینگ پنگ) متمایز گردد.
تاریخچه [ویرایش]ورزش تنیس در قرون دوازده و سیزده میلادی در کشور فرانسه ابداع شد. ارائه جدی این ورزش در سال ۱۸۷۲ بود که سرگرد هاری جم این ورزش را در شهر لمینگتن (انگلستان) به مردم معرفی کرد. در آن زمان مقررات و خصوصیات این ورزش با تنیس مدرن تفاوت های بسیاری داشته است. در سال ۱۸۷۷ (میلادی)، اولین بار در دنیا مسابقات تنیس با مقررات و قوانین بخصوصی در زمینهای تنیس «باشگاه تنیس و کروکت ال انگلند» ویمبلدون برگزار گردید، محلی که هم اکنون بزرگترین مسابقات تنیس دنیادر آن برگزار میشود.به طور کلی تنیس اصلیترین ورزش راکتی است . ورزش هایی چون پینگ پنگ، گلف و بدمینتون از تنیس منشاء گرفتهاند. تاریخچه تنیس در ایران [ویرایش]ظهور ورزش تنیس در ایران به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی گردد. پیش از این در فاصله سالهای (۱۳۱۵-۱۳۱۸) باشگاه بوستان ورزش که دارای چندین زمین تنیس بود، در محلی روبروی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی به مدیریت شادروان شکوهی گشایش یافت . ورزشگاه شهید شیرودی ( امجدیه سابق) نیز همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با یک زمین تنیس درمحل کنونی افتتاح و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال ۱۳۱۸ در همین ورزشگاه برگزار گردید. گفتنی است که ورزش تنیس بخاطر حضور اتباع انگلیسی در آبادان رونق خاصی داشت و اولین مسابقه تنیس بین تیم های آبادان و تهران به سالهای ۱۳۱۷-۱۳۲۰بر می گردد. پس از جنگ جهانی دوم مسابقات قهرمانی تنیس کشور تاسال ۱۳۲۲ جریان داشت که برادران نعمانی ( هانری وژوزف ) در صدر بازیکنان قرار داشتند .از سال ۱۳۲۲-۱۳۳۲مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار ژرژ آفتاندلیان قرار داشت.) اولین سالی که ایران در جام دیویس شرکت نمود ۱۹۵۹ بود. تیم تنیس جام دیویس ایران به مدت ۳۱ سال در جام دیویس بازی کرده و مجموعا ۶۴ بازی انجام داده است ) که حاصل آن ۳۲ برد و۳۲باخت بوده : بیشترین برد از آن منصور بهرامی با ۲۴ برد.ث بیشترین بازی برنده سینگل از آن تقی اکبری با ۱۷ برد . بیشترین بازی برنده دوبل ازآن کامبیز درفشی جوان با ۱۲ برد. بهترین تیم دوبل از آن کامبیز دزفشی جوان و مصطفی صالح با ۶ برد . طولانی ترین بازیها از آن کامبیز درفشی جوان با ۲۲بازی . و بیشترین سال عضویت در تیم دیویس کاپ از آن تقی اکبری با۱۵ سال است. امتیاز دهی [ویرایش]در سطح حرفه ای مسابقات می توانند در حد اکثر ۳ ست، یا حد اکثر ۵ ست برگزار شوند. در مسابقات گرند اسلم، جام دیویس و فینال المپیک مردان بازی ها به شیوهی دوم انجام میشوند. این در حالی است که بازی های زنان همواره حد اکثر ۳ ست هستند. بازیکنی که زودتر شش «گیم» را بگیرد برنده «ست» می شود. البته به شرطی که دو گیم از حریف جلوتر باشد. هر جا که لازم باشد باید ست را ادامه داد تا این در اختلاف حاصل گردد. روش امتیاز بندی دیگری که می تواند جایگزین روش ذکر شده باشد، روش «تای-بریک» است به شرط آنکه تصمیم به استفاده از آن پیش از برگزاری مسابقه اعلام شده باشد. در این صورت قوانین زیر باید رعایت گردد: این روش هنگامی به اجرا در می آید که نتیجه برابر «شش» از نظر گیمی حاصل شده باشد. از این روش نمی توان در ست سوم در بازی سه «سته» و در «ست» پنجم در بازی پنج «سته» استفاده نمود باید روش عادی یعنی برد و یا اختلاف دو گیم اجرا گردد مگر اینکه پیش از مسابقه به نحو دیگری اتخاذ تصمیم شده باشد. در یک گیم «تای-بریک» روش زیر اعمال می شود. بازیکنی که زودتر ۷ امتیاز را بگیرد، برنده گیم و ست می شود به شرط آنکه دو امتیاز از حریف جلوتر باشد. اگر امتیاز (برابر شش) شود، گیم باید ادامه یابد تا این اختلاف حاصل شود. در روش «تای-بریک» امتیاز دهی باید از سیستم عددی انجام شود. بازیکنی که نوبت سرویس او باشد برای تعیین امتیاز اول سرویس می کند. حریف او برای تعیین امتیازات دوم و سوم سرویس می کند و از آن به بعد هر بازیکن به تناوب برای دو امتیاز بعدی سرویس می کند تا برنده گیم مشخص شود. از امتیازات اول باید به تناوب از نیمه راست و چپ سرویس کرد، که در ابتدا از نیمه راست شروع می شود. اگر سرویس از نیمه اشتباه زمین زده شود و معلوم نگردد تمام نتایج بازی که از آن سرویس یا سرویسهای اشتباه در محل سرویس به محض آشکار شدن باید تصحیح شود. (توضیح آنکه بجز برای امتیاز اول که سرویس از نیمه راست زده می شود، برای هر دو امتیاز بعدی تا پایان «تای-بریک» هر بازیکن به ترتیب اول از نیمه چپ و سپس از نیمه راست سرویس می کند) بازیکنان باید پس از هر شش امتیاز و در خاتمه گیم «تای-بریک» اقدام به تعویض زمین بنماید. شیوه ی امتیاز دهی در گیم های معمولی بدین صورت است: هر گاه بازیکنی امتیاز اول را بگیرد امتیاز ۱۵ برای آن بازیکن ثبت میشود. با گرفتن امتیاز دوم، امتیاز ۳۰ اعلام میشود. با گرفتن امتیاز سوم امتیاز آن بازیکن ۴۰ اعلام میشود. هر گاه بازیکن امتیاز چهارم را نیز بگیرد، امتیاز به صورت اعلام «گیم» مشخص میشود. مگر اینکه: اگر هر یک از دو بازیکن سه امتیاز بگیرند، حساب امتیاز «برابر» (دیویس) اعلام میشود و امتیاز گرفته شده توسط یک بازیکن به عنوان (آوانتاژ) «امتیاز» مثبت اعلام میشود. اگر همین بازیکن امتیاز دیگری بگیرد، برنده «گیم» میشود. ولی اگر حریف امتیاز بعدی را بگیرد، حساب امتیازات دوباره به صورت «برابر اعلام میشود. این کار به همین ترتیب ادامه مییابد تا آنکه یکی از بازیکنان پس از اعلام نتیجه برابر دوباره امتیاز بگیرد که نتیجه «گیم» به نفع آن بازیکن اعلام میشود. [۱]
زمینهای تنیس [ویرایش]
راکت تنیس [ویرایش]راکت تنیس از بخشهای زیر تشکیل شده است :
معیار انتخاب راکت تنیس [ویرایش]۱. اندازه صفحه یا Head Size ۲. سایز دسته یا Grip Size ۳. وزن راکت ۴. طول راکت ۵. عرض Beam ۶. میزان کشش زه یا String Tension رویدادهای اصلی ورزش تنیس [ویرایش]چهار مسابقه بزرگ جهانی که مجموعا به گرند اسلم معروف هستند و هر سال برگزار میشوند مهمترین مسابقات این رشته ورزشی هستند؛
معیار مهارت در تنیس [ویرایش]![]()
ماریا شاراپووا در پس از زدن ضربه.
در آمریکا و برخی کشورهای دیگر میزان مهارت بازیکنان تنیس با نظام ردهبندی NTRP بیان میشود. این نظام را انجمن تنیس ایالات متحده در سال ۱۹۷۹ مطرح کرد و تاکنون به کار میرود. در این نظام مهارت بازیکن با عددی بین ۱٫۰ تا ۷٫۰ بیان میشود. اعداد دیگر که میان این دو عدد قرار دارد هریک به اندازه ۰٫۵ از عدد پیشین بیشتر است. بدین ترتیب سیزده رده داریم. در زیر توضیح هریک از این سیزده رده آمده است:
منبع:ویکی دپا
به نام خدا جک و اسام اس خنده دار به یارو میگن طاقت شنیدن خبر بد داری ؟ میگه آره ، گفتن بابات مرد ! گفت: خاک تو سرت فکر کردم یارانه ها رو قطع کردن ! . . . زندگی چیست !؟ فاصله ی بین مای بیبی تا ایزی لایف ! . . . رسد آدمی به جایی که به جز غذا نبیند رمضان شناختم من به خدا قسم غذا را ! . . . ( کالسکه ) واژه ای است که یک اصفهانی ، هنگام تست یک میوه کال بکار میبرد ! . . . زنها مثل کامپیوتر هستند یک بار خودش را میگیری و یک عمر لوازم جانبی آنرا ! . . . اس ام اس خنده دار از قلبم پرسیدم فرق عشق و دوستی چیه؟ قلبم جواب داد: کار من تامین خون بدنه سوالای چرت و پرت از من نپرس ! . . . موجود پریشان نحیفی هستم پیش تو تمنای ضعیفی هستم تو سطل زبالهای پر از خوشبختی من گربهٔ ولگرد کثیفی هستم ! . . . در چه ماهی هست که زنها در آن کمتر حرف میزنند !؟ جواب: ماه اسفند آخه ۲۹ روزه ! . . . اس ام اس جوک هیچوقت کاری نکنید که عمه شما تاوان آنرا بدهد ! سلــــطــان فحش عــمــه ! . . . غضنفر رو صدا میکنن میگن پاشو سحره بیدار میشه میبینه سحر نیست ! سانازه ! . . . اس ام اس جالب گونی برنج خاطره چیست !؟ کیف سامسونت غضنفر برای رفتن به تمام نقاط کشور ! . . . فرق مرغ و حیف نون چیست !؟ مرغ میشینه می رینه ! ولی حیف نون تا به یه کاری نری نه نمیشینه ! . . . امیدوارم که به اندازه مژه کوچک ردیف پایین چشم چپ پشه غم تودلت نباشه ! طاعات و عباداتت قبول . . . بهترین لحظه زمانیست که فکر میکنی فراموشت کردم امّا ناگهان اس ام اسی میرسه که فکر میکنی منم اما بد میبینی ایرانسل بوده! . . . ﻏﻀﻨﻔﺮ ﺯﻧﮓ ﻣﻴﺰﻧﻪ ﺻﺪ ﻭ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺞ ﻣﻴﮕﻪ ﻳﻪ ﭘﻠﻴﺲ ﺻﺪ ﻭ ﺩﻩ ﺑﻔﺮﺳﺘﻴﻦ ﺑﻘﻴﺸﻮ ﻫﻢ ﺁﺩﺍﻣﺲ ﺑﺪﻳﺪ! . . . اگه یه روز صبح خیلی خوشحال از خواب بیدار شدی و دیدی همه چیز خیلی خوبه، نه غمی هست نه دردی بدون که دیشب تو خواب مردی! روحت شاد یادت گرامی ! . . . از این به بعد هر کسی بهت گفت دوستت دارم برو بغلش کن آروم سرت و بزار روی شونه هاش و یواش در گوشش بگو … گوه نخور ! . . . حاصل ازدواج جمیله و ادیسون میدونی چی میشه !؟ (رقص نور) ! . . . من واقعا به مامان و بابام حسودیم میشه ! چون من هیچوقت نمیتونم بچه ای به باحالیه بچه ی اونا داشته باشم ! . . . خرگوش می ره تو جنگل روباه رو می بینه داره تریاک می کشه می گه اقا روباه این چه کاریه پاشو بدوییم شاد باشیم می رن تا می رسن به گرگه می بینن داره حشیش می کشه خرگوش می گه اقا گرگه این چه کاریه پاشو شاد باشیم بدوییم گرگم پا می شه می رن ۳تایی می رسن به شیره می بینن داره تزریق می کنه خرگوش می گه اقا شیره این چه کاریه پاشو بدوییم ورزش کنیم شاد باشیم شیره می پره می خورتش گرک و روباه می گن چرا خوردیش این که حرف بدی نزد؟ شیره می گه نه بابا این پدر سوخته هرروز اکس می زنه می یاد مارو می دوونه!!! جک غضنفری غضنفر ماه رمضون میره خونه دوستش می خوابه دوستش بهش میگه سحر صدات کنم؟؟ یارو می گه نه همون غضنفر صدام کنی بهتره جک جدید یه معتاده میگن فرق تو با ورزشکارها چیه؟ میگه اونا تکنیکی کار میکنن ما پیکنیکی خاک بر سرت خیلی انی همیشه در قلب منی ریدم به اون قیافت دوست دارم کثافت جگ منگول یک بار یک منگول میره قبرستان می بینه همه ی مرده ها سر قبر هایشان نشستن اون مرده ها می پرسه چرا سر قبر ها تون نشستین مرده ها می گن اخه سوال های شب اول قبر لو رفتن باید تا فردا شب صبر کنیم. یه روز یک منگول زیر یک خره خوابیده بوده ازش می پرسنداینجاچکارمی کنی میگه پدرم وصیت کرده زیرسایه عموت باش. یک منگول با زیرشرواری میره مسافرت میگه همه ایران سرای من است. یه منگول ماکسیما میخره پشتش خورجین میزاره. منگول میره بقالی، میبینه رو دیوار بزرگ نوشتن: علی با ماست! حسن با ماست! حسین با ماست!میگه: ببخشید اقا، شما ماست خالی ندارید؟ یک روز به یک منگول میگن کجا به دنیا اومدی میگه از لپ لپ در اومدم. تلوزیون داشته گل خداداد رو به استرالیا نشون میداده منگول نگاه میکرده.دوسه بارکه صحنه آهسته رونشون میده منگول شاکی میشه/میگه :حالا انقدر نشون میده تا دروازه بان بگیردش. یک روزیه منگول به یک مردی بر میخوره میگه اگر بگی چه میوه ای تو دست منه وچند تاست هر چهار تا سیب رو بهت میدم . منگول تو دست شویی بی هوش میشه…وقتی به هوش میاد میگه من کییم اینجا کجاس کی منو ریده… یک روز یک منگول کفترهاش گم می شن تو روزنامه آگهی میده بیه…..بیه…. یه روز یه منگول تلویزیون رنگی دستش بود داشت رد میشود به مردم تو خیابان گفت کنار کنار رنگی نشید. دو تا منگول میرن قله اورست رو فتح کنن وسط راه سردشون میشه برای اینکه گرمشون بشه به خودشون تلقین میکنن هوا گرم. بعد از ۱ هفته روزنامه ها تیتر میزنن ۲ منگول در ارتفاعات هیمالیا بر اثر گرمازدکی جان دادن. منگول میگن نظر شما راجع به ازدواج فامیلی چیه؟ منگول مهم میشه زیرش خط میکشن، تو امتحان میاد!!! از منگول میپرسن: چند تا بچه داری؟ ۴ تا از انگشتاشو نشون میده، میگه: ۳ تا!! ملت کف میکنن، میگن: بابا اینا که ۴تاست؟ منگول انگشت کوچیکشو نشون میده، میگه: این بچة همسایمونه، ولی همیشه خونة ماست!!!
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آخرین مطالب نويسندگان پیوندهای روزانه پيوندها ![]()
![]() |
||||||
![]() |